تهیه و ارزیابی غشاهای شبکه آمیخته پلی وینیل کلراید-نانوذرات اکسیدروی به منظور جداسازی CO2 /N2 ،ا CO2/CH4 و N2/CH4

Authors

  • زهرا رجبی دانشگاه اراک، دانشکده فنی و مهندسی، گروه مهندسی شیمی
  • مریم محمدی دانشگاه اراک، دانشکده فنی و مهندسی، گروه مهندسی شیمی
Abstract:

در این پژوهش غشاهای شبکه آمیخته پلی وینیل کلراید- نانوذرات اکسیدروی تهیه شده و به منظور بررسی خواص جداسازی گاز، مورد ارزیابی قرار گرفتند. اثر افزایش اکسید روی و نیز فشار خوراک بر عملکرد جداسازی گاز این غشاها برای گازهای هلیم، نیتروژن، متان و دی اکسید کربن مورد بررسی قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان می‏دهد که تراوایی همه گازها با افزایش نانوذرات اکسیدروی روند افزایشی داشته است. تراوایی گازهای هلیم، متان، دی اکسید کربن و نیتروژن در غشاهای شبکه آمیخته حاوی 15% وزنی اکسید روی در فشار bar 8، به ترتیب از 56/3، 007/0، 21/0 و 01/0 به 9/49، 12، 4/26 و 6/1 نسبت به غشاهای بدون نانو ذرات افزایش یافته است. همچنین، تراوایی هر یک از گازهای مورد مطالعه با افزایش فشار خوراک ورودی، افزایش یافته و انتخاب پذیری جفت‏های گازی مذکور با افزایش فشار، روند ‌کاهشی را دنبال کرده است. نتایج آزمون مقاومت مکانیکی نشان می‏دهد که استفاده از نانوذرات اکسید روی در ساختار غشا توانسته است مدول کششی را به میزان 11% بهبود دهد.  

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

تهیه و ارزیابی غشاهای شبکه آمیخته پلی وینیل کلراید-نانوذرات اکسیدروی به منظور جداسازی co۲ /n۲ ،ا co۲/ch۴ و n۲/ch۴

در این پژوهش غشاهای شبکه آمیخته پلی وینیل کلراید- نانوذرات اکسیدروی تهیه شده و به منظور بررسی خواص جداسازی گاز، مورد ارزیابی قرار گرفتند. اثر افزایش اکسید روی و نیز فشار خوراک بر عملکرد جداسازی گاز این غشاها برای گازهای هلیم، نیتروژن، متان و دی اکسید کربن مورد بررسی قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان می‏دهد که تراوایی همه گازها با افزایش نانوذرات اکسیدروی روند افزایشی داشته است. تراوایی گازهای ه...

full text

تهیه غشاهای شبکه آمیخته بر پایه پلی وینیل کلراید و سلولز استات پرشده با نانولوله های کربنی در جداسازی گازهای co2ا، ch4 و n2

در این پژوهش، غشاهای شبکه آمیخته پلی وینیل کلراید- نانولوله های کربنی (pvc/mwcnts) و سلولزاستات– نانولوله های کربنی (ca/mwcnts) تهیه شد و به منظور بررسی خواص جداسازی گاز، مورد ارزیابی قرار گرفت. برای این منظور هر دو نوع نانولوله های کربنی بدون عامل و عامل دار (با عامل کربوکسیلیک) مورد استفاده قرار گرفت. در نهایت مشخص شد که نانولوله های عامل دار، عملکرد بهتری دارند. اثر افزایش محتوای نانولوله ها...

full text

تهیه غشاهای شبکه آمیخته بر پایه پلی‌وینیل کلراید و سلولز استات پرشده با نانولوله‌های کربنی در جداسازی گازهای CO2ا، CH4 و N2

در این پژوهش، غشاهای شبکه آمیخته پلی وینیل کلراید- نانولوله‌های کربنی (PVC/MWCNTs) و سلولزاستات– نانولوله‌های کربنی (CA/MWCNTs) تهیه شد و به منظور بررسی خواص جداسازی گاز، مورد ارزیابی قرار گرفت. برای این منظور هر دو نوع نانولوله‌های کربنی بدون عامل و عامل‌دار (با عامل کربوکسیلیک) مورد استفاده قرار گرفت. در نهایت مشخص شد که نانولوله‌های عامل‌دار، عملکرد بهتری دارند. اثر افزایش محتوای نانولوله‌ها...

full text

تهیه غشاهای شبکه آمیخته بر پایه پلی وینیل کلراید و سلولز استات پرشده با نانولوله های کربنی در جداسازی گازهای co۲ا، ch۴ و n۲

در این پژوهش، غشاهای شبکه آمیخته پلی وینیل کلراید- نانولوله های کربنی (pvc/mwcnts) و سلولزاستات– نانولوله های کربنی (ca/mwcnts) تهیه شد و به منظور بررسی خواص جداسازی گاز، مورد ارزیابی قرار گرفت. برای این منظور هر دو نوع نانولوله های کربنی بدون عامل و عامل دار (با عامل کربوکسیلیک) مورد استفاده قرار گرفت. در نهایت مشخص شد که نانولوله های عامل دار، عملکرد بهتری دارند. اثر افزایش محتوای نانولوله ها...

full text

تهیه غشای ماتریس ترکیبی اتیلن وینیل استات-زئولیت 4A برای جداسازی گاز CO2/N2

سهم قابل توجهی از پژوهش‌های انجام شده در زمینه جداسازی گاز کربن دی‌اکسید (CO2)، به‌­عنوان مهم­‌ترین چالش در کنترل گازهای گلخانه‌ای، به توسعه غشاهای پلیمری جدید اختصاص یافته است. در این باره، غشاهای ماتریس ترکیبی (MMMs)، یعنی ترکیبی از ذرات جامد پراکنده شده در شبکه پیوسته پلیمر، به­‌عنوان راهکار مؤثری برای بهبود کارایی غشاهای پلیمری جداسازی گاز مطرح شده است. در این پژوهش، غشاهای ماتریس ترکیبی از...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


Journal title

volume 23  issue 75

pages  89- 101

publication date 2013-12-22

By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023